Al heel vroeg in de zwangerschap hebben Erik en Danitsha mij geboekt. De uitgerekende datum was 25 december 2020, maar hoe groot was die kans nou dat hun kindje ook echt met kerst zou komen toch? ;) Ik sta eigenlijk elk jaar wel op wacht met kerst en nieuwjaar, dus voor mij echt geen probleem.
Toen kwam Corona en dat stomme virus maakte alles ineens onzeker. Het plan was om thuis te bevallen, en statistisch lukt 50% van de moeders dat met een eerste kindje. De ziekenhuizen sloten inmiddels 1 voor 1 hun deuren voor de extra persoon bij de bevalling, de spanning steeg enorm en ik zei dat ik wel graag wou weten of ik bij de bevalling zou morgen zijn van de verloskundige praktijk. Dat antwoord liet ook even op zich wachten en zo steeg de spanning echt tot een hoogtepunt. Tot ik de verlossende mail kreeg: ‘Ja dat mag zeker als dat de wens van de ouders is’. Yes! Danitsha kon het daardoor ook loslaten. Bijna twee weken had ze al voor-weeen en we stonden echt allemaal al in de startblokken.
De kerst kwam. Ik had - Coronaproof- een mini brunch met mijn gezin en wat familie. Ik was blij dat dat voorbij was, en iedereen naar huis, want ik had in mijn hoofd: daarna kan de baby komen. Met en dekentje lag ik op de bank bij te komen met een haakwerkje en een kerstfilm, toen om 17.50 mijn telefoon ging. Op het scherm zag ik de naam van Erik opspringen en ik riep tegen mijn man: ‘Ja hoor! Babytijd! Wat een timing!’ Danitsha had inmiddels 5cm ontsluiting en ik mocht die kant op rijden zei de verloskundige.
Ik pakte mijn spullen, en stapte de auto in. De snelweg was leeg en de kerstmuziek knalde uit mijn speakers. Ik had zo’n zin in deze bevalling! Even na 19.00 kwam ik binnen bij Danitsha en Erik. Danitsha lag volledig in haar bubbel op bed haar weeën op te vangen. Haar buik spande zo hard aan tijdens een wee dat ik dacht, dit lijkt gewoon bijna al op persdrang. Maar ze bleef zuchten en zuchten. Tot ineens haar hele buik mee ging doen. De verloskundige is er om 19.55.
Terwijl de verloskundige haar spulletjes klaar maakte vulde Erik de kruiken en pufte Danitsha gecontroleerd de weeën weg. Echt ongelofelijk knap en volledig in control. Het originele plan was om beneden bij de kerstboom op de baarkruk te bevallen. Maar Danitsha was na het douchen op bed geploft en bedacht dat ze hier niet meer af kwam. Helemaal prima. De verloskundige checkte het nog even met haar; ben je comfortabel, is dit wat je wil? Ondanks dat je plan anders was. En het was echt prima zo. Het persen kon beginnen.
Net na het starten met persen komt ook de kraamzorg binnen. Het kindje zit al zo laag dat we eigenlijk na 2 keer persen al een stukje van het hoofdje kunnen zien. Erik, die zich nog zo had voorgenomen niet te kijken kijkt toch vol verwondering mee. Zijn ogen stralen van trots en hij helpt Danitsha zo goed door de weeën heen. Het mee mogen persen voelt fijn voor Danitsha, ze kan eindelijk iets met die weeën.
Als het hoofdje bijna staat vraagt de verloskundige of ze even wil voelen. Ze helpt de hand van Danitsha naar de juiste plek en er verschijnt een glimlach van oor tot oor als ze het glibberige hoofdje met zwarte haartjes onder haar hand voelt. Dit moment, ik gun het elke moeder. Dit moment geeft je zo’n boost, zoveel kracht. Je bent er bijna mama!
Als het hoofdje staat kijkt Danitsha met een spiegel mee. Het meest pijnlijke moment, en die lach op haar gezicht is onbetaalbaar. Wow. Vrouw. Wat een kracht!
De volgende wee, om 21.19, wordt er een klein meisje geboren met haar handje naast haar gezicht, zoals ze ook al die tijd in de buik had gezeten. Niet de makkelijkste houding, en vaak ook niet zonder schade te veroorzaken maar ze is er! Ze proest een paar keer maar wil nog niet huilen. De verloskundige stimuleert haar door te wrijven en tegen haar voetje te tikken en ze krijgt een mutsje op. Na wat minuten die in je hoofd uren duren gaat ze dan toch huilen. Papa en mama mogen dan eindelijk haar naam hardop zeggen: Noéla! Betekenis: kerstmis! Wow wow wow. Wat mega bijzonder zo op eerste kerstdag! Wat een cadeautje.
Noéla is echt wel heel klein. De placenta komt heel vlot achter haar aan terwijl Noéla rond ligt te kijken en kennis maakt met haar papa en mama. Ook de placenta is bijzonder, er zijn wat extra vertakkingen naar kleine bij placenta’s te zien. Er lopen vaten door de vliezen wat gevaarlijk kan zijn als de vliezen precies daar gebroken zouden zijn. Ook is de placenta al wat verkalkt.
Danitsha wordt gehecht, dat opgeslagen handje heeft wat schade achtergelaten helaas. Noéla begint al wat te zoeken naar de borst ondertussen. Zodra Danitsha klaar is helpt de kraamzorg met het aanleggen aan de borst. Wat is ze pittig deze kleine meid! Na het drinken is het tijd om te wegen en temperaturen. Noéla weegt maar 2460 gram en haar temperatuur is ook wat laag. Ze wordt bloot op bloot bij mama gelegd weer om op te warmen, en het advies is om wat bij te voeden. Danitsha was mega goed voorbereid en heeft dus tijdens de zwangerschap al een voorraadje borstvoeding gemaakt en in spuitjes in de vriezer liggen. Ongelofelijk goed!
De melk wordt opgewarmd en door te zuigen op de pink en wat in haar mondje te spuiten krijgt ze echt al wat kostbare voeding binnen. Voorlopig moeten ze even zo blijven liggen, om de temperatuur omhoog te krijgen. Het loopt tegen middernacht inmiddels en het is tijd voor mij om te gaan.
Wat een prachtige, vlotte, empowering bevalling was dit. Wat een fijn geboorteteam, wat een goed voorbereide ouders, wat een prachtig kindje. Vol adrenaline stap ik de auto in voor de reis terug. Ik kijk nu al uit naar de newbornshoot met dit mooie gezin!
Liefs,
Jessica
-Met grote dank aan Creation verloskundigen uit Veenendaal voor de fijne samenwerking. Uiteraard hebben zij toestemming gegeven voor de blog inclusief de foto's. -