Regenboog project #1
Een kindje verliezen, het aller ergste wat je als ouders kunt overkomen. Met mijn regenboog project heb ik ouders gevolgd die na het verlies van een kindje, weer een kindje mochten verwachten. Dat kindje wordt ook wel een 'regenboog-kindje' genoemd: de regenboog na de storm, het lichtpuntje na de donkere periode.
​
Jorien en Michiel leerde ik kennen op het meest verschrikkelijke moment in hun leven. Ze hadden net hun dochtertje Florine* verloren. Hun kraamhulp had mijn nummer en belde mij of ik foto's kon maken. Ik ben direct in de auto gesprongen en maakte deze dierbare herinneringen voor ze. Florine* was zo mooi, zo af al met 24 weken. Kleine haartjes op haar hoofdje, nageltjes aan haar vingertjes, wenkbrauwen...en die prachtige handjes en voetjes. Maar het mocht niet zo zijn.
​
Wat was ik onder de indruk van dit dappere gezin, ik sloot ze in mijn hart. En zij mij ook in die van hen bleek toen ik een mail ontving dat ze weer in verwachting waren. Ik was zo enorm blij voor ze, plande meteen een kennismakingsgesprek in en een week later stond ik voor de deur. Ik zat nog niet aan tafel of Jorien zei: 'Het zijn er twee!'. Wat?! Dat meen je niet! Ik zat te stuiteren op mijn stoel, wat geweldig dat na Florine* Thomas weer grote broer zou worden en nu van 2 baby's. Het was een leuk gesprek en bijna huppelend liep ik de deur weer uit.
​
De weken tikten voorbij en alles bleef goed gaan met Jorien en de tweeling. Ondertussen kwam ik met het idee van het 'regenboog project' en Jorien en Michiel wilden daar wel aan meedoen. Zo gingen we tegen het einde van de zwangerschap samen het park ik en maakten we deze foto serie:
​
​
De weken gingen voorbij, en toen was het tijd voor de tweeling om geboren te worden. Met een geplande keizersnede kwamen Boris en Eva ter wereld. Een gezonde jongen en een gezonde meid. Eva wat flinker dan Boris. Wat een opluchting. Wat vond grote broer Thomas het spannend nog.
Al snel mochten ze naar huis. Wat een mooi gezin zo, en bij de laatste fotoserie om het project af te sluiten werd Florine* uiteraard ook weer betrokken. Twee regenboogjes na de storm, een hartewens dubbel vervuld, en Florine* dragen ze voor altijd in hun hart mee, waar ze ook gaan.
Bedankt lieve Michiel en Jorien. Dat ik jullie kleine meisje mocht leren kennen. Voor jullie vertrouwen in mij, jullie kwetsbaarheid en openheid. Een regenboog is het teken van hoop. Hopelijk kunnen wij hiermee de hoop bij mensen aanwakkeren. Heel veel geluk met jullie mooie gezin, met het prachtige berschermengeltje op jullie schouders.