De geboorte van Viktor - Een ware achtbaan

De geboorte van Viktor, 27 mei 2018

Louise en Ruben verwachten samen hun eerste kindje. Ruben heeft al een dochtertje uit een eerdere relatie; Faylyn, die nu grote zus zou worden van een broertje. Dat broertje had alleen niet erg veel haast om te komen, de uitgerekende datum van 19 mei ging voorbij. Op 26 mei mocht Louise zich melden in het ziekenhuis, ze kreeg een ballonnetje om de bevalling op gang te brengen. Dat was nodig omdat uit de echo bleek dat er nog maar heel weinig vruchtwater aanwezig was.

Om 21.20 kreeg ik een berichtje dat de ballon was geplaatst en dat ze 1,5 cm ontsluiting had. De volgende morgen zouden ze verder kijken maar ik kreeg om 04.07 al een berichtje van Ruben dat Louise om 3.00 de ballon al verloren had. De weeen komen onregelmatig maar ze zijn al aardig pittig. Ik besluit de check van half 6 af te wachten maar zit wel al klaar. Om half 5 krijgt Louise een ruggenprik, ze heeft op dat moment 4cm ontsluiting en de weeen komen elke 5 minuten. Ook de vliezen zijn gebroken dus we besluiten dat het tijd is voor mij om te gaan rijden omdat het na een ruggenprik weleens heel snel kan gaan. Ik check nog even of ik alles bij me heb, of ik naar het juiste ziekenhuis rij en vertrek. Ik zie de zon opkomen en het beloofd een mooie warme dag te worden.

Om 6.30 kom ik aan in het ziekenhuis. Louise ligt in bed heel rustig de weeën op te vangen, de ruggenprik doet goed zijn werk. Al snel zien we dat het kindje wel reageert op de weeën. Een kwartiertje later wordt er weer ontsluiting gecheckt en Louise zit op 6cm nu. Ze moet proberen op haar zij te liggen omdat de baby dan wellicht minder op de weeën reageert maar ook dat vind hij niet fijn. Er wordt besloten een mbo te doen, een onderzoek waarbij ze een beetje bloed uit het hoofdje van het kindje afnemen om goed te kunnen bepalen hoe hij zich voelt en of hij niet zijn reserves aan het verbruiken is. Omdat het hartje zo reageert krijgt Louise een spuitje met Tractocile om de weeën direct te stoppen en het kindje bij te laten komen. De uitslag van het mbo is gelukkig goed. Nu gebeurt er even niets, de baby komt bij en Ruben en Louise luisteren muziek. We moeten lachen als Ruben een hele playlist met als thema’ under pressure’ laat afspelen. Het kindje lijkt positief op de muziek te reageren. Ruben zet de Snollebollekes op met een liedje dat ze tijdens de zwangerschap veel hebben gedraaid en het is echt niet te geloven, het hele liedje laat het kindje geen dipjes meer zien in de hartslag. Brabants bloed he? ;)

Langzaam aan komen de weeën terug. Er is inmiddels gewisseld van de wacht en de volgende die toucheerd constateerd 5cm ontsluiting. De baarmoedermond is nog niet helemaal verstreken en de ligging van het kindje is goed. De syntho gaat weer aan (wee-opwekker) en dan daalt om 8.50 de hartslag van het kindje weer enorm. De gynaecoloog komt erbij en weer worden de weeën stil gelegd. Wat een achtbaan voor Ruben en Louise! Maar wat houden ze zich goed. Ruben is zo liefdevol naar Louise toe, hij wijkt niet van haar zijde, borstelt haar haar zodat het geen vogelnest wordt, geeft haar slokjes drinken…

9.00, het woord keizersnede valt, ze besluiten het kindje nog 1 kans te geven om natuurlijk geboren te laten worden. Een klein uurtje later wordt de synto weer aangesloten en valt Louise in slaap. Ook Ruben zit zo te knikkebollen dat hij met zijn telefoon in zijn hand in slaap valt, en dan besluit ik ook even van het moment gebruik te maken en mijn ogen te sluiten. We schrikken wakker van de komst van de gynaecoloog. Om 11 uur besluit ze een druklijn in de baarmoeder in te brengen om de weeën nog beter te kunnen meten.

12.00 gaat de syntho weer wat omhoog, de ontsluiting is nog steeds 5cm en over 2 uur komen ze weer checken of er vordering is. 20 minuutjes later dipt het hartje weer zo erg dat nu voor de vierde keer de bevalling wordt stilgelegd. Wij denken zelf dat het nu dan toch een keizersnede gaat worden maar als om 13.00 het mbo toch weer goed is, het hartfilmpje goed is en de syntho weer aan mag wordt er toch besloten nog even door te zetten. 14.14 heeft Louise 7cm ontsluiting, het vordert dus wel goed. Om 15.00 wordt er weer een mbo gedaan en nog steeds maakt het kindje het prima. Louise zit nu al op 8cm.

De weeën worden heftiger, Louise moet ze nu echt wel wegpuffen. Dit doet ze zo knap en gefocust. Even later om 16.30 moet ze enorm spugen. Bakjes zijn niet aan te slepen en alles zit onder. Ze vind dit vreselijk maar de verpleging komt direct aangesneld en binnen no time heeft ze een schoon ok hemd aan en is haar bed weer schoon. Op zich is dit een goed teken, het einde is in zicht. Niet veel later heeft Louise 9cm ontsluiting. Ook 18.00 wordt er nog een laatste mbo gedaan om te kijken of de baby zich goed genoeg voelt voor de laatste fase, het persen en dat is zo. Louise heeft volledige ontsluiting en mag gaan persen. Zijn hartje blijft dippen en er wordt besloten het laatste stukje een beetje te helpen met een vriendelijke vacuüm pomp. 18.26 is hij daar dan! Viktor! Hij doet het hartstikke goed, wat iedereen verbaast. Hij heeft ons dus de hele dag enorm in de maling genomen.

Op de opvangtafel krijgt hij een klein beetje zuurstof en dan mag hij lekker terug naar mama. Hij krijgt de apgarscore 9/10, wie had dat kunnen denken. Wat een prachtig mannetje, en wat zijn Louise en Ruben trots. Er klinkt een zucht van opluchting in de kamer, de kinderarts die was opgeroepen, de gynaecoloog, de verloskundige en de verpleegkundigen zijn allemaal blij verrast hoe goed Viktor het doet. Hij ligt lekker rond te kijken bij Louise op haar borst. Familie wordt gebeld en die zijn al snel ter plaatse.

Viktor mag ook nog even bij Ruben bloot op bloot liggen, hij is erg aan het zoeken een teken dat hij graag bij mama aan de borst wil. Viktor wordt nagekeken en de opa’s en oma’s zijn ondertussen gearriveerd. Vol trots wordt hij bewonderd. Hij heeft een heel leuk geel shirtje aangekregen en een stoer broekje en mutsje aan. We maken nog een paar foto’s voor het geboortekaartje en dan is het voor mij tijd om te gaan.

Als ik terug rij gaat de zon onder. Het was een prachtige bloedhete dag…waar we niets van hebben meegekregen. Maar er is een prachtig gezond jongetje geboren!

Lieve Ruben en Louise, heel veel geluk met jullie knappe Viktor.

Liefs, Jessica