De geboorte van Lisa - Een moederdag cadeautje!
Al vroeg in haar zwangerschap nam Eveline contact met mij op voor geboortefotografie. Al snel bleek dat dat ze een groot fan was van mijn foto’s en alle blogs uit haar hoofd kende, wat super leuk! We maakten een afspraak om kennis te maken wat later in de zwangerschap. Eveline en Tim hebben al een zoontje, Stijn en nu verwachten ze een klein meisje! Omdat de bevalling van Stijn niet zo’n fijne ervaring is geweest en Eveline hele stukken miste in het geboorteverhaal was het nu aan mij om alles vast te leggen voor ze, zodat ze, mocht het weer niet zo lopen als gepland, ze alles terug kan kijken.
Deze bevalling moet een mooie ervaring worden, de eerste keer koos Eveline voor een ruggenprik en nu was haar doel het zo natuurlijk mogelijk en zonder pijnstilling te gaan doen. Bij Stijn werd ze ingeleid ivm hoge bloeddruk en beviel ze in vier uurtjes. De verwachting was nu dan ook weer dat het best weleens snel zou kunnen gaan dus ik zou niet pas bij 5cm gaan rijden maar vanaf het begin op de hoogte worden gehouden spraken we af.
Tim kan niet goed tegen bloed en prikken, dus die zou op de achtergrond aanwezig zijn en moest vooral voor zichzelf zorgen vond Eveline. Susanne, de zus van Eveline zou erbij zijn om Eveline te coachen en een oogje op Tim te houden ;)
De uitgerekende datum was 24 mei, toen ik op zondagochtend 8 mei om 7.08 een berichtje las dat om 4.00 de vliezen gebroken waren was ik dan ook aardig verrast! Ergens wel fijn dat ik het appje niet al om 4.00 had gelezen want ik had daarna never nooit meer kunnen slapen! Ik ging me aankleden en maakte mijn tas klaar. Eveline appte dat om 8.00 de verloskundige weer even zou komen kijken. Om 9.02 kreeg ik weer een appje: 2cm. De verloskundige zou een uur later weer komen en dan zouden ze waarschijnlijk richting ziekenhuis gaan. Om 10.21 kreeg ik dan inderdaad het bericht dat er inmiddels 4cm ontsluiting was en ze richting ziekenhuis gingen. Ik ging zelf ook rijden en om 10.47 parkeerde ik mijn auto op de parkeerplaats. Het was heerlijk rustig zo op zondag en buiten bezoekuur!
Toen ik de kamer binnen kwam was Eveline druk bezig met het opvangen van de weeën. Staand ging dit het beste, het was alleen vervelend dat als ze ging staan er steeds weer een golf vruchtwater mee kwam. Ze pufte de weeën superknap en geconcentreerd weg. Susanne gaf al aan dat ze nu al zoveel respect had voor haar zus die dit zo knap deed! De verloskundige was bezig een waaknaald te prikken maar omdat Eveline lastig te prikken is werden er verpleegkundigen ingeschakeld die er goed in waren. Dat duurde even en Eveline wou graag weten hoever ze nu was. Om 11.08 had ze 6cm. Zo dat gaat inderdaad snel! Om 11.30 was het eindelijk gelukt om een waaknaald te prikken (Tim was maar even een ommetje gaan maken) en de weeën werden pittiger. 10 minuutjes later gaf Eveline aan persdrang te hebben. Ik zat stiekem haar buik al in de gaten te houden maar zag nog niet dat die meedeed.
De verloskundige ging nog even bellen op de gang en toen ineens sloeg het om, Eveline kreeg reflectoire persdrang en haar buik vormde een hele hoge punt en begon het kindje eruit te drukken. Het was best bizar om te zien! Eveline riep: ze komt hoor, ze komt gewoon…in de hoop dat de verloskundige het zou horen. Toen die de kamer weer in kwam kon ze gelijk handschoenen aandoen en daar was het hoofdje al. Ik had van tevoren gevraagd aan welke kant het ruggetje lag zodat ik aan de juiste kant zou staan. De verloskundige stond precies waar ik zou willen staan dus ik koos voor het voeteneind. Toen draaide het hoofdje precies naar het licht, naar de kant waar ik nog wel kon staan dus ik draaide mee. Eveline pakte haar kindje zelf aan en legde het op haar borst om 11.53. Wow, dat ging snel! En dat einde was heftig!!! Aldus Eveline. Wat ze eigenlijk riep houden we binnen de muren van kamer 61, haha!
Eveline vertelde dat ze Lisa zal gaan heten, Lisa Eva Helena. Lisa ziet een beetje blauw, vooral haar hoofdje is een beetje gestuwd door de snelle tocht door het geboortekanaal. Met een beetje prikkelen van de voetjes huilt ze goed door en ze wordt steeds meer roze. Haar Apgarscores zijn 8/10. Susanne heeft ondertussen de tranen over haar wangen lopen en Tim is er even bij gaan zitten maar zit met een lach van oor tot oor. Stiekem pink ik ook een traantje weg. Het is Eveline zo gegund deze mooie bevalling na die nare ervaringen van de eerste keer. Ik zie dat het bloedverlies echt minimaal is, bij Stijn verloor ze 1,5 liter bloed dus dit was wel even iets om in de gaten te houden. De placenta komt met een klein beetje persen tevoorschijn en die is helemaal compleet. Ik voel bij mezelf de opluchting, het is gewoon goed gegaan. Wat een mooie ervaring voor Eveline en Tim, maar ook voor Susanne en voor mij!
Eveline roept lachend dat ze trots is op zichzelf, zonder pijnmedicatie…helemaal zoals ze wilde, en ik kan het alleen maar beamen. Ze heeft alle reden om trots te zijn! Na even te zijn bijgekomen bij mama op de borst wordt ze een beetje geholpen met de weg naar de tepel te vinden. ‘Ja sorry meid je moet zowat de Mount Everest beklimmen’ zegt Eveline en we moeten lachen. Lisa heeft moeite met goed aanhappen, maar omdat Eveline wel al wat melk heeft krijgt ze een paar druppels met een lepeltje. Na ruim een uur knuffelen en snuffelen mag Lisa worden gecheckt. Ze slaagt voor alle onderdelen. Dan wordt ze gewogen, 3360 gram. En omdat ze er zo mooi voor ging liggen kon ze ook nog even gemeten worden, 49 cm. Haar temperatuur is wel aan de lage kant, 36,2 dus Lisa wordt warm aangekleed en mag met 3 kruikjes opwarmen in het wiegje. Tim luistert ondertussen ook met zijn oordopjes naar de wedstrijd Ajax- Psv, waarover we het verder maar niet zullen hebben ;)
Tante Susanne gaat grote broer Stijn halen en wij eten even een beschuitje met roze muisjes. Ondertussen bellen Tim en Eveline wat familie en vrienden om het grote nieuws te vertellen. Als Stijn binnenkomt straalt hij van oor tot oor. Hij heeft en mooie knutsel mee en gluurt in het wiegje bij zijn zusje. Van Suzanne hoorde we dat hij zich vooral erg druk maakte dat ze wel goed en genoeg zou eten, haha! Dan is het tijd om afscheid te nemen, Stijn gaat met tante Susanne mee, ik ga naar huis en Eveline gaat zo lekker douchen.
Wat een prachtige snelle bevalling, mooi overdag binnen kantooruren, zo wil ik ze wel vaker hoor!
Lieve Tim, Eveline, Stijn en Lisa, heel veel geluk samen!
Liefs, Jessica