De geboorte van Jevaney - Omringd door liefde

De geboorte van Jevaney,

Vrij laat in de zwangerschap maak ik kennis met Stef en Audrey. Ze verwachten zeer binnenkort hun eerste kindje en willen mij daarbij hebben als fotograaf. De klik is er gelijk, en ik kijk ernaar uit om de geboorte van dit leuke stel te mogen fotograferen.

Op woensdag 31 juli als Audrey 40+3 is appt Stef mij. Het rommelt behoorlijk en dat wou hij toch even laten weten ;) Er volgt ook nog een telefoongesprek en alles duidt erop

dat de geboorte van hun kindje eraan zit te komen.

Donderdag 1 augustus krijgt ik om 8.26 een berichtje weer van Stef: ‘Morning Jess! Babyupdate: vliezen vannacht gebroken, straks met de vk bellen.’ Oeh spannend! Ik vraag of er al weeën zijn en hij denkt af en toe. Nou dat zijn voor mij dan nog geen weeën als ik dat antwoord krijg ;) Ik krijg nog even de extra informatie dat Audrey met enorme maandverbanden rondloopt en ik grap dat hij er maar beter vast aan kan wennen omdat dit zijn beeld zal zijn de komende tijd. Het is de verjaardag van mijn man en wij hebben een lunch date staan. Ik pols of ik nog wel kan gaan en neem voor de zekerheid mijn fotokoffer mee. We houden contact maar het blijft redelijk rustig. Er wordt afgesproken dat ze de volgende ochtend richting het ziekenhuis gaan voor controle ivm de gebroken vliezen en dan te bespreken hoe verder. Die avond krijg ik nog een update om 20.53 dat de weeën met regelmaat en kracht komen. De verloskundige komt later die avond nog kijkenen het blijkt nog niet het echte werk te zijn, dus om 00.20 ga ik ook maar richting mijn bedje.

’s Ochtends om 8.17 krijg ik weer de eerste update: er is nu 3cm ontsluiting en ze gan richting ziekenhuis. 11 Uur ligt Audrey aan de ctg en is er 4cm ontsluiting, het gaat de goede kant op zoals Stef zegt. De weeën zijn pijnlijk en Audrey puft ze fantastisch weg.

12.30 is het inmiddels al ik weer een berichtje krijg. Net gecheckt, helaas nog steeds 4cm, Audrey krijgt een ruggenprik en daarna wee-opwekkers om de weeën krachtiger te maken. Audrey kan met de ruggenprik misschien ontspannen en even bijslapen. Het is ontzurend zwaar, veel weeën. Ze doet t geweldig, bikkel!’ Ik grap nog even dat ze best ineens met 10 cm wakker kan worden straks, en dan krijg ik om 15.00 een berichtje weer:’ UPDATE! Wij hebben even heerlijk geslapen en uitgerust en schijnbaar was dat erg nodig: 8cm ontsluiting! Wow! Ik raap mijn spullen bij elkaar en stap direct de auto in.

Als ik om 15.30 de verloskamer binnenkom tref ik Audrey in bed aan, ze is haar moeder aan het dirigeren en de sfeer in de kamer is ‘druk’. Zo druk dat ik er zelf zenuwachtig van wordt. Dit is niet wat je zult verwachten met 8cm ;) Er worden nog wat dingetjes gecheckt en op de juiste plek gezet en langzaam keert de rust in de kamer terug. Audrey haar moeder doet haar haar even opnieuw en Stef steunt waar nodig. Het wachten is nu op volledige ontsluiting en persdrang. Dat poepgevoel heeft Audrey wel al.

De familie zit al een tijd te wachten in kamer 23, de zussen van Audrey, de zus van Stef en de aanstaande oma en nichtje. Stef gaat even die kant op om zijn moeder te halen zodat ze Audrey zo nog even kan zien en neemt haar mee terug. Ze is op van de spanning. Ook de rest komt even kijken en een laatste knuffel geven voor het persen zo mag beginnen. Het einde is nu echt in zicht.

Tegen een uur of 17.00 krijgt Audrey wel echt persdrang. Ze kan op de top van de ween echt niets anders doen dan een zetje mee geven. Na toucheren blijkt het ook volledig open te zijn en mag ze als ze wil ook echt een zetje mee geven. Een half uurtje later is ook de verloskundige er klaar voor en mag Audrey echt actief mee gaan persen. Ze doet het super! Met Stef aan de ene kant en haar moeder aan de andere kant heeft ze perfecte steun. Er wordt gegrapt over het geboorte tijdstip en dat iets met een 8 en of een 2 wel tof zou zijn. 18.12…maar dat haal je niet hoor, zegt de verpleegkundige.

En dan, om precies 18.12 wordt Jevaney geboren! Wat is hij leuk! Een flinke bos donker haar en bolle wangetjes die al snel lekker roze kleuren. Zo snel is het laatste stuk gegaan! Nu zijn jullie opeens papa en mama! Ook oma is super trots en Stef knipt de navelstreng door. Even later komt ook de placenta vrij makkelijk en dan is de bevalling geslaagd. Audrey moet wel even gehecht worden helaas. Jevaney wordt daarna nagekeken en gewogen en weegt 3775 gram. Minder als dat ze gedacht hadden, een prima geboortegewicht.

Audrey legt Jevaney moeiteloos aan de borst, en dan is het tijd voor de familie om te komen kijken. Er vloeien een hoop tranen, wat is iedereen trots en wat is dit mannetje gewenst. Stef mag ook nog een lekker huid op huis met Jevaney knuffelen als Audrey gaat douchen. Daarna gaan we in colonne richting kamer 23, die al prachtig versiert is. Jevaney wordt daar aangekleed en nog eens nagekeken door de kinderarts, en ook de vader van Stef komt zijn kleinzoon bewonderen.

Wat een mooie dag! Wat ging het snel!

Lieve Audrey en Stef,

heel veel geluk met jullie Jevaney en tot snel voor de newbornshoot!

Liefs, Jessica