De geboorte van J. - Als superman
Op woensdag 18 oktober ging ik richting D. en E. om kennis te maken. E. had mij gemaild dat ze heel graag een geboortefotograaf bij de bevalling wilde hebben, maar dat D. er nog niet over uit was. Ons doel was dus: D. overtuigen ;). Ik belde aan om 19.00 en weer blij begroet door de hond. We kletsten wat, ik liet mijn demo albums zien en toen zei D. ineens: ‘Ok, we doen het!’ Ik zei nog, je hoeft niet nu te beslissen hoor, maar hij was volledig overtuigd. Wat super super leuk! Alles ging goed met de zwangerschap, en het plan was in het ziekenhuis te bevallen, het liefst zonder pijnstilling en eventueel met een halve lotus bevalling…maar het belangrijkste was vooral niet teveel te willen plannen.
Mijn stand-by tijd zou 19 december in gaan, maar op 6 december krijg ik om 6.50 een berichtje van E. die nu 36+1 zwanger is. Die ochtend zijn m 6.15 haar vliezen gebroken! Het is de ochtend na Sinterklaas en we kunnen uitslapen tot 8.30, maar ik ben gelijk klaarwakker. Ik check snel of de weeën al begonnen zijn maar dat is niet het geval. Ze zegt dat ze verloskundige straks komt en dat ze dan kijken of ze naar het ziekenhuis gaan. Ik hoor daarna even niets meer dus besluit een berichtje te sturen voor een update.
10.06 'Yep, we zijn nu in het ziekenhuis. Net ctg gehad, was helemaal goed. Moet sowieso blijven tot de kleine zich aandient. Totdat ik 37 weken ben gaan ze niet actief inleiden. Maar het kan zijn dat het door gaat zetten, hoop natuurlijk wel. Tot nu toe en ik nog rustig.’ Ok, dat kan dus ook best nog 6 dagen duren. Of niet…ik heb ondertussen mijn tas al gepakt en opvang plannen voor Brent bedacht. Ik werk thuis vandaag dus wacht rustig af. Om 14.10 krijg ik een berichtje: ‘Heb sinds 12 uur wel wat meer activiteit voor mijn gevoel, maar nog erg onregelmatig en niet heel pijnlijk. Dus wachten ook nog met ct. maken. Wanneer het pijnlijker wordt, dan gaat ze opnieuw ct. maken.’ Dat is fijn, er is dus wel iets gaande!
De volgende update komt om 17.50: ‘ Nu 4cm en het zou snel kunnen gaan’. Ik heb net mijn eten klaar, neem een paar happen en besluit toch de auto gelijk in te stappen. Om 18.20 kom ik aan in het ziekenhuis. Ik word naar verloskamer 2 gebracht en daar ligt E. in bed op haar zij, ze zegt gelijk: ‘Ik doe heel gek met mn been tijdens een wee, sorry daarvoor alvast!’ ‘Doe vooral wat je zelf fijn vind en geen sorry ergens voor!’ zeg ik. Ze heeft enorm veel druk om de onderkant tijdens een wee, maar ze vangt ze enorm goed op. De ctg ziet er goed uit en de verpleegkundige stelt voor om lekker even een bad of douche te proberen voor de afwisseling en de ontspanning. E. twijfelt, zeker als ze uit bed stapt en de druk echt enorm toeneemt weer. Ze besluit het toch te gaan proberen en om 19.45 gaat ze in bad liggen. Dat is eerst heel erg fijn. Even gewichtloos en de warme waterstraal op de buik. Ondertussen worden we verwend met dubbele espresso en chocomel. Na een half uur in bad is ook dat bad niet fijn meer. De verloskundige komt nog even langs en vraagt: 'Heb je buik of rugweeen?’ E. zegt: ‘Kontweeen! Kan dat ook!?’ We moeten lachen, maar het geeft natuurlijk wel aan dat de druk echt enorm is.
Voorzichtig lopen we terug naar de verloskamer en E. gaat weer op bed liggen. Om 20.30 wordt ze getoucheerd en de ontsluiting is al 7cm. Het beste is nu om op de zij te liggen en dat doet E. zonder mokken. Zo kan de baby het beste de weg naar beneden vinden, en hopelijk is het dan snel tijd om te persen.
De weeën zijn enorm pittig en die druk, die druk is vreselijk. Maar E. doet het zo goed, ze houd haar ademhaling onder controle en D. houd haar hand vast, zorgt dat ze die focus op de ademhaling houd en dat het washandje op haar hoofd nat en koud blijft. Om 22.00 komt de verloskundige kijken maar er is nog geen reflectoire persdrang. Om 22.12 zien we dat wel! Na toucheren blijkt dat ze toch nog even moet wegzuchten omdat de ontsluiting nu 9cm is en er nog een klein randje staat. Ze gaat op haar andere zij liggen en zegt…'ik heb echt het idee dat ik moet poepen, hebben jullie veiligheidsbrillen voor t geval er spetterpoep komt?’ We liggen in een deuk, ondanks de pijn heeft E. haar humor zeker nog niet verloren.
22.55 mag ze dan mee gaan persen. Wat doet ze dit goed! We zien eigenlijk al gelijk een stukje van het hoofdje. Stukje voor stukje komt er meer van het bolletje in zicht en ook D. durft mee te kijken. Enthousiast moedigt hij E. aan: ‘Kom op! Je kan het! Het gaat zo goed! We zien al een heel stuk!’ E. wil zelf niet meekijken en focust zich op het persen.
En dan, om 23.20 is daar J.! Hij komt ter wereld met zijn armen naar voren en de navelstreng in zijn hand geklemd. Een prachtig mannetje dat gelijk van zich laat horen. Zijn gezichtje is wat gestuwd doordat hij zo lang ingedaald heeft gezeten en de navelstreng is prachtig dik met een mooie draaiing erin. Met zijn 36 weekjes ziet hij er niet heel erg mini uit. Hij ligt rustig bij zijn mama op haar borst en probeert al een beetje rond te kijken. E. en D. mogen aan de navelstreng voelen of die nog klopt, hij is al mooi wit en klopt nog een heel klein beetje.
10 minuutjes na de geboorte is daar de placenta, die nu dus nog aan J. vast zit! Dit was een wens van E., mocht het lukken was dit mooi meegenomen. We maken er een foto van en dan mag D. de navelstreng doorknippen.
J. wordt nagekeken en gewogen, 2980 gram, dat is prachtig met 36 weken! Zijn temperatuur is prima en ook zijn bloedsuiker is perfect. Niets dat zegt dat dit een prematuur kindje is. J. mag lekker weer bij zijn mama onder de dekens en dan gaat hij toch een beetje zoeken. Hij hapt snel en goed aan aan de borst en ondertussen belt D. familie om te vertellen dat ze papa en mama zijn geworden, iets eerder dan verwacht.
We worden verwend met beschuit met muisjes, koffie en chocomel. E. geeft aan dat ik zo wel richting huis mag om te gaan slapen. J. ligt nog wel even aan de borst en hierna zal ze gaan douchen en slapen.
We nemen afscheid en ik maak nog snel een foto van de kerstboom op de afdeling. Rond 1.00 zit ik in de auto naar huis. Wat een cadeautje deze geboorte! Niet op wacht hoeven staan, EN dit betekent dat ik zowel met kerst als nieuwjaar niet op wacht sta! (de volgende klant is 19 januari uitgerekend)
Lieve D. en E., heel veel geluk met jullie mooie J.
Liefs, Jessica