De geboorte van Chazz - Een jongen na drie meiden!

Vorige jaar fotografeerde ik de geboorte van Fayah, en toen ik op Facebook las dat Marjoleine en Joey weer een kindje verwachten hoopte ik al dat ik ook die geboorte vast zou mogen leggen. En ja, dat was zo! 

De geboorte zou weer in hetzelfde ziekenhuis zijn als met Fayah, en toen mocht ik niet mee de o.k. op dus dat was wel even een punt waar we het veel over hebben gehad. Ook dit kindje zou met een keizersnede gehaald worden en Marjoleine besprak haar wens om mij de geboorte te laten fotograferen met haar Gynaecoloog. Die stond er wel positief tegenover, ze had mijn website bekeken en het feit dat ik bij www.geboortefotografen.com ben aangesloten was ook een pre,  maar het zou tot op het einde spannend blijven of iedereen die dag op de o.k. er toestemming voor zou geven. Ik heb in dit ziekenhuis alleen nog maar ‘Nee’ te horen gekregen dus het was echt super spannend of het dit keer zou mogen. 

Op 10 mei om 7.30 moesten Marjoleine en Joey zich melden in het ziekenhuis. Ik zorgde dat ik ook rond die tijd in het ziekenhuis zou zijn, zodat ik in ieder geval op tijd was mochten ze al snel naar de o.k. mogen. Toen ik een berichtje kreeg met het kamernummer ging ik naar boven en daar trof ik Marjoleine en Joey aan. Zo grappig om elkaar zo snel weer te zien, in een zelfde setting. We kregen te horen dat we al snel richting o.k. zouden mogen, superfijn! De kleertjes voor de kleine man werden klaargelegd, Marjoleine kreeg een mooie o.k jurk aan, bloed werd afgenomen en er werd nog even naar het hartje geluisterd. Er werd afgesproken dat na de geboorte de naam niet op het bordje van de deur gezet zou worden, zodat de zusjes en andere familie de naam pas op het t-shirtje van de baby zouden lezen. 

Geen tijd om zenuwachtig te worden, want om 8.20 stonden we al in de lift naar de o.k. De sfeer was goed en er werden grapjes gemaakt. We mochten mee tot de ingang en Joey gaf Marjoleine nog even een dikke kus. ’Tot zo!’ riep ze. Wij zouden opgehaald worden als de o.k. klaar was en als de ruggenprik zou zitten. Om 8.24 ging Marjoleine de schuifdeuren door en gingen wij even terug naar de kamer om te wachten. Joey nam nog even een bakkie koffie en wij kletsten over hoe het is als de kids opgroeien. Dat wachten duurde best even, en om 9.06 kregen we te horen dat de o.k. ervoor was uitgelopen. 

Om 9.13 kwam de verpleegkundige ons dan halen en mochten we ons omkleden. Eenmaal omgekleed bij de o.k. bleek de ruggenprik nog niet gezet te zijn en moesten we ook daar even wachten. Eenmaal op de o.k. was het fijn om Joey en Marjoleine weer samen te zien. Zo’n spannend moment wil je gewoon kunnen delen. Alles was gereed en ik nam plaats aan het voeteneind waar ik alles goed kon zien. Toen ik het hoofdje van de baby tevoorschijn zag komen liep ik naar de zijkant om het beter te kunnen zien en ook de emoties te kunnen vastleggen. Heel rustig kwam er een hoofdje tevoorschijn, de schoudertjes waren nog nieteens geboren of hij zette het al op een brullen! Heel rustig werd hij uit de buik getild, en wat een enorme dikke mooie navelstreng! 9.53, welkom Chazz! 

Na het doorknippen van de navelstreng wordt hij boven het doek gehouden, papa en mama kunnen hem even bewonderen. Ik zie tranen bij Marjoleine, en Joey loopt mee naar de onderzoekstafel die vlakbij staat. Wat direct opvalt is de enorme laag huidsmeer, vooral de rug en billen zijn heerlijk bedekt met een dikke laag vernix. Chazz wordt afgedroogd en nagekeken. De arts die hem opvangt zegt: ‘Als dat geen twee tienen wordt voor zijn apgarscore weet ik het ook niet meer!’ Joey mag het laatste deel navelstreng afknippen. 

Dan krijgt hij zijn eerste luiertje aan, en mag hij lekker warm bij mama op de borst. Wat een prachtig mannetje, en wat lijkt hij op zijn zusje! Met zijn handjes grijpt hij in het rond en al snel laat hij merken dat hij best even de borst wil proberen. Hij hapt in 1 keer aan, wat een natuurtalentje! Wat mooi dat papa en mama zo echt de tijd krijgen om hun nieuwste aanwinst te bewonderen terwijl aan de andere kant van het doek de operatie gewoon verdergaat. 

Dan is de operatie afgerond, Chazz wordt in een couveuse gelegd en mag naar de kamer met papa. Marjoleine gaat nog even naar de verkoeverkamer zodat ze haar goed in de gaten kunnen houden. Om 10.45 zijn we met Chazz op de kamer. Zijn temperatuur wordt gemeten, 37,2, helemaal perfect. Ook wordt hij gewogen, 3325 gram. Chazz krijgt vitamine k druppels en de verpleegkundige wil hem terugleggen in de couveuse. Ik vraag aan Joey of hij niet -net zoals bij Fayah- lekker met hem wil buidelen. ‘Oh ja dat mag ook hoor!’ zegt de verpleegkundige. Fijn! Dat momentje met papa om aan elkaar te wennen is zo waardevol en mooi! Chazz kruipt tegen papa aan en heeft al snel zijn duimpje te pakken. Hard smakkend ligt hij te genieten bij papa op zijn blote borst. 

Om 11.18 kwam Marjoleine terug op de kamer. Kleine Chazz had ondertussen echt alweer behoefte aan de borst dus die mocht gelijk lekker bij mama liggen. De operatie was helemaal goed gegaan en Marjoleine straalde met haar kleine vent op haar borst. Nu was het tijd om te knuffelen, elkaar te leren kennen, aan elkaar te ruiken en te genieten. Om 12.00 werd de temperatuur van Chazz weer gecontroleerd en die was nog steeds goed, 36,8. Chazz wordt aangekleed zodat hij straks met zijn zusjes kan knuffelen. De familie wordt gebeld en die komen richting ziekenhuis. 

Om 12.40 stapt als eerste de vader van Marjoleine binnen, hij verontschuldigd zich omdat hij zijn tennis kleding nog aan heeft, maar dat is alleen maar leuk! Dat hoort erbij, dat is het echte en pure van geboortefotografie. Het is zoals het is! Opa mag op het shirtje van Chazz gaan lezen wat de naam van zijn kleinzoon is. Hij heeft een beetje moeite met de uitspraak en oefent druk. 

Om 13.08 komen daar dan de meiden! Fayah was bij tante Eveline en Jayda en Senna bij oma. Met z’n drietjes komen de meiden aanlopen met een hoop blauwe ballonnen. Wat zijn ze trots op hun broertje! Chazz krijgt kusjes en knuffels, en ook met papa en mama wordt geknuffeld. Wat een mooi liefdevol gezin. 

Om 13.15 komen dan ook de trotse oom, tante en oma de kamer in. Ze mogen allemaal lezen op zijn shirt wat zijn naam is. Iedereen mag Chazz even vasthouden en knuffelen. Fayah geeft hem kusjes, soms een beetje te hard maar wat is ze lief! De verpleegkundige komt een dienblad met beschuitjes en muisjes brengen, we nemen er allemaal 1, dat gaat er wel in! 

Dan is het tijd om Marjoleine en Joey alleen te laten met Chazz. Ik besluit ook naar huis te gaan. Wat een mooie dag om geboren te worden! Ik ben zo enorm dankbaar dat ik mee mocht de o.k. op. Dat maakt zo’n verschil, mooie liefdevolle beelden van de geboorte van hun eerste zoon. 

Al stuiterend stap ik de auto in en rij ik richting huis…

Lieve Joey, Marjoleine, Senna, Jayda en Fayah, geniet van jullie mooie zoon en broertje! Tot snel!

Heel veel liefs, 

Jessica