De geboorte van Benjamin - Een prachtige halve lotus bevalling
Maarten en Dorothea leerde ik kennen toen Dorothea zwanger was van hun tweede dochtertje Sarah, inmiddels 3 jaar oud. Ik had hun oudste dochter gefotografeerd op het kinderdagverblijf en zo zijn ze bij mij terecht gekomen. Ik vond het dan ook heel leuk om te horen dat ze in verwachting waren van hun derde kindje, en dat ze mij daarbij wilden hebben als fotograaf.
We spraken af om elkaar weer even te zien en de bevalling te bespreken. Het geslacht van dit kindje zou een verrassing zijn, en een halve lotus bevalling stond op de planning. Grote zus Naomi mag als ze dat wil na de geboorte de navelstreng doorknippen. De bedoeling was om in het ziekenhuis te bevallen en 1 september was de uitgerekende datum.
De zwangerschap verloopt goed en de uitgerekende datum kwam in zicht en ging voorbij. Op woensdag 13 september werd besloten te strippen om te kijken of de bevalling zo op gang zou komen. Het strippen was gelukt, maar had geen effect. De dag erna kreeg Dorothea een ballonkatheter waarmee ze naar huis mocht om het daar verder af te wachten. Het plan was om de volgende ochtend rond 8.00 de vliezen te breken. Die vrijdagnacht krijg ik om 3.57 een berichtje: ‘ Ik heb inmiddels om de 5 minuten weeen. We wachten nog even tot mijn schoonmoeder hier is en dan vertrekken we richting ziekenhuis.’ Ik ben klaarwakker, maar weet dat alles klaarstaat dus ik zo weg kan als het moet. Ik draai me nog even om. Om 5.33 komt het volgende berichtje binnen: ‘Ik zit nu op 4cm en ze hebben de vliezen gebroken.’ Omdat dit hun derde kindje is en de 2e vrij rap ging besluit ik me rustig aan te kleden en richting ziekenhuis te gaan.
Om 6.00 kom ik aan in het ziekenhuis en groet ik de nachtbewaker die me alweer herkent. Ik word hartelijk ontvangen door de verpleegkundigen en zoek Dorothea op. Als ik de verloskamer binnenkom is ze haar koffer nog aan het uitpakken en loopt ze wat rond. Het eerste dat ik denk is: Ik ben veel te vroeg! Ze is nog veel te vrolijk en de weeen lijken nog veel te soft. Ik besluit lekker te gaan haken, en haal af en toe koffie voor Maarten zodat ik een loopje heb. Dan moet Dorothea om 7.05 spugen, iets dat vaak gebeurt zo rond de 4cm. Om 7.15 wordt ze aan de ctg. gelegd en we zien dat de baby wel wat reageert op de weeen. Er wordt gegrapt door Maarten over dat de baby er voor 9 uur moet zijn…iets wat nu nog onmogelijk lijkt.
Om 7.30 zit ze al op 5/6 cm en even later moet ze weer spugen. In mijn hoofd denk ik: nu zit ze dan vast al rond de 8cm, het kan weleens heel snel gaan nu! En inderdaad, want om 8.18 veranderen de weeen en zegt ze dat de druk enorm toeneemt. Het wachten is nog even op het punt dat de buik ook mee gaan drukken. De verpleegkundige komt meekijken en ja hoor, we zien duidelijk dat haar buik het kindje naar beneden drukt tijdens de wee. Alles wordt klaargemaakt voor de komst van de baby.
Dan mag Dorothea gaan persen. Wat doet ze dat goed en wat gaat het snel, we zien al gelijk een hoofdje met haartjes tevoorschijn komen. En weer laat Dorothea het er zo makkelijk uit zien. Geluidloos en gefocust laat ze de baby geboren worden. En daar is het dan, om klokslag 9.00! Hij zit een beetje gewikkeld in de navelstreng en terwijl dat wordt uitgezocht kijkt Dorothea tussen haar benen en zegt: ‘ het is een jongen!!!’ Even later wordt hij bij haar op haar borst gelegd. Daar is hij dan, Benjamin! Hij laat gelijk van zich horen en we zijn verbaasd over zijn grote handjes en voetjes. Even lijkt hij een beetje bleekjes te worden maar na wat gekietel onder zijn voetjes kleurt hij snel weer mooi roze. Hij moet even bijkomen van zijn snelle entree! De placenta komt vrij snel erna en zit nog verbonden aan Benjamin.
Wat leuk, een jongen na 2 meisjes! Benjamin blijft lekker bij mama liggen en gaat al op zoek naar de borst. Na ruim een uur te hebben geknuffeld en te hebben gedronken is het tijd om eens te gaan kijken wat hij weegt. 3956 gram, en 52cm lang. Een flinke kerel! We maken een mooie foto van Benjamin en de placenta en hij krijgt zijn eerste luiertje en rompertje aan. Dorothea gaat even douchen en dan maken we plaats in de verloskamer voor de volgende want het is ineens heel erg druk!
Dorothea mag even op een zaal liggen en daar komen de grote zussen ook kijken. Naomi vind het een beetje spannend en kruipt tegen haar papa aan, kleine zus Sarah vind het toch wel interessant en bekijkt de navelstreng en zijn voetjes. Naomi durft zelf niet de navelstreng door te knippen dus dat doet papa. Van de placenta gaan ze nog een mooie print maken dus die gaat ook mee naar huis. Voor mij zit het er nu op. Tegen 12 uur ga ik richting huis. Dorothea moet nog heel even blijven tot ze geplast heeft en dan mogen zij ook richting huis.
Wat een prachtige bevalling, zo kalm en rustig!
Lieve Maarten, Dorothea, Naomi en Sarah, heel veel geluk met jullie zoon en broertje Benjamin.
En wie weet zien we elkaar nog eens in de toekomst!
Liefs, Jessica